พระจันทร์เดือนกันยา

นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้อ่านหนังสือเป็นเล่มๆ ทั้งที่อยากอ่านใจจะขาด หนังสือกองดองทั้งตั้งวางและจัดเรียงบนชั้นหนังสืออยู่ในห้องมากมาย พอขนย้ายไม่ไหวบริจาคไปก็เยอะ อ่ะ! วันนี้ได้ฤกษ์สักที แต่ก็เปิดฤกษ์กับเล่มซื้อใหม่อีกล่ะ กองดองก็ยังอยู่อย่างนั้น เริ่มอ่านเลยกับ “พระจันทร์เดือนกันยา”

เรื่องราวชีวิตจริงของหญิงสาวจากครอบครัวชาวจีนที่อพยพย้ายถิ่นมาอยู่เมืองไทย เนื้อเรื่องชวนติดตาม เอาใจช่วย “ธิดาจันทร์” ตลอดเรื่อง ลุ้นไปกับทุกเหตุการณ์ของช่วงชีวิต ยิ่งรู้มาว่าเป็นเรื่องราวของชีวิตจริงของครอบครัวที่รู้จัก ยิ่งทำให้เห็นภาพจินตนาการตาม น้ำตาซึมน้ำตารื้นที่ขอบตาอยู่หลายฉากหลายตอน อารมณ์มีทั้งสงสารและซาบซึ้ง

ในความโชคร้าย แต่สุดท้ายในบั้นปลายถือเป็นความโชคดีอย่างที่สุด จะว่าเป็นเพราะโชคเข้าข้างอย่างเดียวก็ไม่ได้
เพราะแท้จริงแล้วความสุขของธิดาจันทร์จากความสำเร็จของลูกทั้งสองในวันนี้ คือผลลัพธ์ของความอดทน ไม่ย่อท้อในอดีต และคุณงามความดี จิตใจที่เอื้ออารีย์ทั้งต่อเพื่อนมนุษย์และสัตว์โลก

หนังสือเล่มนี้ได้ข้อคิดย้ำเตือนให้ตระหนัก
“ขยัน อดทน ซื่อสัตย์” ตามคำสอนในเรื่อง
และยังได้แง่คิดของการประหยัดอดออม ขยันหมั่นเพียร และจิตใจที่ใฝ่ดี

เรื่องจริงของครอบครัวพี่ที่รู้จักเคารพนับถือ เรารู้จักกันมาหลายปี เคยร่วมงานพี่เขามาเป็นหัวหน้าอยู่พักนึง แอบชื่นชมในความเรียบง่ายของการใช้ชีวิต แต่มีความสมาร์ทอยู่ในที และดูมีความสุขแบบไม่ต้องเติมแต่ง ใช้ชีวิตไม่ต้องหวือหวาไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว แต่สามารถบริหารจัดการทุกเรื่องทุกความสัมพันธ์ได้เป็นอย่างดี ยิ่งมารู้ภูมิหลังของครอบครัวจากเรื่องนี้ ยิ่งรู้สึกทึ่งในความเก่งความเพียรหรือความอะไรก็แล้วแต่ ที่ผ่านอะไรมาได้มากมาย และมีชีวิตที่ลงตัวในวันนี้